23 Temmuz 1908’de II. Meşrutiyet’in ilan edilmesinde hiç şüphe yok ki en büyük rol, İttihat ve Terakki Cemiyetine aitti. Yakın dönem tarihimizde Rumi tarihle 31 Mart 1325’te (13 Nisan 1909) meydana gelen 31 Mart Vakası, İttihat ve Terakki Cemiyetine bir tepki olarak başlamıştır. Meşrutiyet’in ilanından sonra 31 Mart Vakası’na kadar olan süreçteki gelişmeler kısaca şunlardı: Meşrutiyet ilan edildikten sonra Cemiyet, kurulan hükûmetlere girmemiş, ancak sık sık müdahalelerde bulunmuştur. Bu durum aynı zamanda İttihat ve Terakki’ye muhalefeti de artırmıştı. Bu tepki üzerine 14 Eylül 1908’de İttihat ve Terakki karşıtları tarafından Ahrar Fırkası kurulmuştur. Fırkayı, Prens Sabahattin’in çevresiyle muhafazakâr kesimler desteklemekteydi. II. Meşrutiyet’in ilanından sonra, 5 Ekim 1908’de Avusturya-Macaristan Bosna-Hersek’i, Yunanistan Girit’i sınırlarına katmış, Bulgaristan ise bağımsızlığını ilan etmiştir. Bu gelişmeler ve İstanbul’daki siyasi istikrarsızlık, muhalefetin özellikle basın yoluyla şiddetini arttırmasına sebep olduğu gibi İttihatçıların itibarını da zedelemiş, Meşrutiyet’in hemen ardındaki coşku yerini derin bir hayal kırıklığına bırakmıştır. Bu gelişmeler karşısında kendilerini güvende hissetmeyen İttihatçılar, Üçüncü Orduya bağlı Avcı Taburlarını Meşrutiyet’in muhafazası ve İstanbul’un güvenliği gerekçesiyle 19 Ekim’de Selanik’ten İstanbul’a getirtmişlerdir.
Türk İnkılabı 
Yorum bırakın