Yeni Bir İktidar, Yıkıcı ve Yıpratıcı Savaşlar Dönemi

Osmanlı Devleti’nin 1908-1918 yılları arasındaki dönemi, Türk tarihçiliğinde II. Meşrutiyet Devri olarak adlandırılır. Arapça şart kökünden türetilmiş bir kavram olan meşrutiyet kelimesi, 19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren Osmanlı siyasi hayatında anayasalı ve meclisli saltanat-hilafet rejimi karşılığında kullanılmıştır. Türkçe literatürde, Kanun-ı Esasi’nin ilan edildiği 23 Aralık 1876’dan Meclis-i Mebusanın geçici olarak tatil edildiği 13 Şubat 1878 tarihine kadarki döneme I. Meşrutiyet, Meclisin yeniden toplanmaya davet edildiği 23-24 Temmuz 1908’den 30 Ekim 1918 Mondros Mütarekesi’ne veya 20 Ocak 1921 tarihli Teşkilat-ı Esasiye Kanunu’nun neşri ya da saltanatın ilga edildiği 1-2 Kasım 1922 tarihine kadarki döneme de II. Meşrutiyet denmektedir. Meclis-i Mebusan seçimleri, ilk siyasi partiler, 31 Mart Ayaklanması, Adana Olayları, Trablusgarp, Balkan ve Birinci Dünya Savaşları, Ermenilerin Sevk ve İskânı gibi siyasi ve askerî gelişmelerin tamamı bu devirde yaşanmıştır.

---

II. Meşrutiyet’ten Birinci Dünya Savaşı’na Giden Süreçte Osmanlı Devleti

Büyük Hesaplaşma veya Osmanlı Devleti’nin Son Savaşı: Birinci Dünya Savaşı

Birinci Dünya Savaşı Sonunda Mağlup Devletlerle Yapılan Antlaşmalar

---